Οι «Χιμπακούσα συνομιλούν με μαθητές/μαθήτριες της Αθήνας

Ναι στην ειρήνη! Όχι στο πόλεμο! Όχι στα πυρηνικά όπλα!

Χάρης Παπαδόπουλος

Σχολ. σύμβουλος δημ. εκπ/σης της 2ης περιφέρειας Αθηνών 

Μέσα στη ζέση της εκλογικής περιόδου, μια ξεχωριστή εκδήλωση έλαβε χώρα σ’ ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας στα Κ. Πετράλωνα. Μαθήτριες/μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί είχαν το προνόμιο να συναντηθούν και να συνομιλήσουν με μια ομάδα Ιαπώνων, ανδρών και γυναικών, που έζησαν σαν παιδιά την έκρηξη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945. 

Την Τρίτη 6 Οκτωβρίου το πρωί έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά «το πλοίο της Ειρήνης» που πραγματοποιεί το γύρο του κόσμου μεταφέροντας επιζήσαντες («Χιμπακούσα» στα Ιαπωνικά) που θεωρούν χρέος τους να μεταφέρουν σ’ όλο τον κόσμο, παρά το βάρος της ηλικίας τους και την κούραση ενός τέτοιου πολύμηνου ταξιδιού, το μήνυμα για έναν καλύτερο, ειρηνικό κόσμο δίχως πόλεμο και δίχως πυρηνικά όπλα. Η ζωή τους σημαδεύτηκε για πάντα από τα τραγικά γεγονότα που έζησαν. Και οι μαρτυρίες που μας κατέθεσαν, με αξιοπρέπεια και συστολή, ήταν συγκλονιστικές -κάνοντας το μήνυμά τους εναντίον των πυρηνικών όπλων όχι απλώς πειστικό αλλά τραγικά επίκαιρο και επείγον. Η ανθρωπότητα δεν πρέπει να ξαναζήσει τέτοιες στιγμές που θαρρείς βγαίνουν απ’ την κόλαση! Κι όμως υπάρχουν χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές και η κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών συνεχίζεται…

Η εκδήλωση οργανώθηκε από το σχολικό σύμβουλο δημοτικής εκπαίδευσης της Αθήνας κ. Χάρη Παπαδόπουλο σε συνεργασία με τους/τις εκπαιδευτικούς του 137ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών και το διευθυντή του σχολείου κ. Σταύρο Τερζή. Πραγματοποιήθηκε στο φιλόξενο χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Αθήνας στα Κ. Πετράλωνα, δίπλα στο σχολείο. Αντίστοιχη εκδήλωση είχε πραγματοποιηθεί και πέρυσι στο 5ο δημοτικό σχολείο Ταύρου.

Οι εκπαιδευτικοί πρόβαλαν αποσπάσματα από ντοκιμαντέρ του BBC που θύμιζε τα τραγικά αυτά γεγονότα (ένα έγκλημα πολέμου κατά της ανθρωπότητας!) και στις σύντομες ομιλίες τους παρέθεσαν συγκλονιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι μόνο από καλή τύχη έχει ως τώρα αποτραπεί η λανθασμένη πυροδότηση μιας από τις χιλιάδες κεφαλές που υπάρχουν στα οπλοστάσια οκτώ τουλάχιστον χωρών. Παραθέτουμε εδώ ένα μόνο τέτοιο στοιχείο: από το 1975 έως το 1990, 66.000 άτομα από το στρατιωτικό προσωπικό των πυρηνικών όπλων μετακινήθηκαν από τις θέσεις τους (λόγω αλκοολισμού, ναρκωτικών και ψυχικών προβλημάτων)! Οι ΗΠΑ και η Ρωσία κρατούν τους πυραύλους τους σε «κατάσταση ετοιμότητας» (που σημαίνει ότι κάθε χώρα έχει μόνο 15 λεπτά για να εκτοξεύσει το δικό της πύραυλο). Ο κίνδυνος μιας λανθασμένης πυροδότησης λόγω τεχνικού λάθους, μηχανικής/ηλεκτρικής βλάβης ή αναγνώρισης λάθος σήματος ποτέ δεν αποκλείεται και δεν είναι καθόλου θεωρητικός. Υπάρχουν καταγεγραμμένες τέτοιες περιπτώσεις όπου η αντίστροφη μέτρηση σταμάτησε λίγα λεπτά πριν την εκτόξευση. Και σήμερα που η πυρηνική ενέργεια (για «ειρηνικούς σκοπούς») φαίνεται να νομιμοποιείται και να παίρνει πάλι το πάνω χέρι, ας μην ξεχνάμε τα διάφορα Τσερνομπίλ. Όλος ο κύκλος των πυρηνικών εφαρμογών είναι ολέθριος. Αναμφισβήτητα στοιχεία μαρτυρούν ότι οι βιομηχανικές πυρηνικές δραστηριότητες και οι ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές προκάλεσαν παγκόσμια μέχρι σήμερα αμέτρητη δυστυχία. Συνολικά πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι (για να μη μιλήσουμε για το φυτικό κόσμο και τα ζώα) έχασαν τη ζωή τους, παραμορφώθηκαν ή αρρώστησαν μέχρι σήμερα από την πυρηνική τεχνολογία.

Οι Χιμπακούσα, άντρες και γυναίκες, είναι από τους πρώτους που άνοιξαν αυτό το θλιβερό χορό που σχετίζεται με την πυρηνική ενέργεια. Ένας ηλικιωμένος κύριος 85 χρονών από τη Χιροσίμα μας μίλησε, παρουσιάζοντας δικές του συγκλονιστικές ζωγραφιές από τον όλεθρο εκείνων την ημερών. Ζωγραφιές που λειτούργησαν θεραπευτικά στην περίπτωσή του, όπως μας είπε, για να βγάλει από μέσα του όλα όσα τον στοίχειωναν. Απάντησε με ειλικρίνεια και στις ερωτήσεις των παιδιών: «Μισείτε τους Αμερικάνους; Παντρευτήκατε; Έχετε παιδιά; Γιατί κάνετε αυτό το ταξίδι; Θα ξανάρθετε;» Οι απαντήσεις του: «Όχι, δεν μισώ πια τους Αμερικάνους, μισώ τον πόλεμο! – Οι κοπέλες δεν ήθελαν να με παντρευτούν όταν άκουγαν ότι είμαι από τη Χιροσίμα. Είπα ψέματα για να μπορέσω να παντρευτώ. – Έκανα ένα παιδί, και φταίω εγώ που έχει σωματικά και νοητικά προβλήματα. – Θα ξανακάνω αυτό το ταξίδι όσο αντέχω (και μας έδειξε μια σακούλα με φάρμακα που παίρνει κάθε μέρα από τότε) γιατί το χρωστάω σ’ όλους/όλες τις χιλιάδες ανθρώπους που υπέφεραν και χάθηκαν τότε στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα». Όλη η αίθουσα άκουγε σιωπηλή και συγκλονισμένη.

Οι Χιμπακούσα έφυγαν το ίδιο βράδυ για την Κροατία. Μάθαμε ότι πέρυσι στο πλοίο ήταν 100 άτομα, φέτος όμως μόνο 10. Μακάρι να είναι καλά και να τους ξαναδούμε του χρόνου! Κι εμείς οι εκπαιδευτικοί αισθανόμαστε περήφανοι/ες για την οργάνωση αυτής της συνάντησης που τιμάει το δημόσιο σχολείο της πατρίδας μας.

(Ο ηλικιωμένος Χιμπακούσα πρόσφερε στους εκπαιδευτικούς το βιβλίο με τις ζωγραφιές του. Για επικοινωνία: xpapado@gmail.com. Για επικοινωνία με το «πλοίο της Ειρήνης»: tokyo@peaceboat.gr.jp)

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 97 10/09