Το κίνημα 'SLOW MONEY' (μέρος της λύσης)

Βάσω Κανελλοπούλου

To γνωστό διεθνές κίνημα του «Αργού Φαγητού» (SLOW FOOD), που έχει επεκταθεί και στη χώρα μας, αναπτύχθηκε από το 1986, ως μια υγιής αντίδραση στην κουλτούρα των ταχυφαγείων (FAST FOOD) και του αντίστοιχου μοντέλου γεωργίας και οικονομικής «ανάπτυξης» που αυτή προωθεί.

Ως εκκρεμές, κινείται μεταξύ μιας ηδονιστικής και μιας πιο πολιτικοποιημένης αντιμετώπισης των προκλήσεων, έχοντας αξία σε όλες τις περιπτώσεις, καθώς υποστηρίζει παραδόσεις και προϊόντα ποιότητας και τοπικές κοινωνίες και οικονομίες, κάτι απαραίτητο για την διέξοδο από το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Ας μην ξεχνάμε ότι πρέπει άμεσα να μειωθούν τα χιλιόμετρα που διανύει η τροφή από το χωράφι έως το πιάτο (FOOD MILES), χιλιόμετρα που επιδεινώνουν την παραγωγή αερίων θερμοκηπίου με ότι αυτό συνεπάγεται.

Το 2009, έχουμε την ανάδυση του πιο πολιτικοποιημένου διεθνούς κινήματος «Αργού Χρήματος» (SLOW MONEY) με πρωτοβουλία της ομώνυμης μη κερδοσκοπικής Οργάνωσης που ίδρυσε ο W. Tasch. Στόχος είναι η δημιουργία τοπικών και διεθνών δικτύων που θα στηρίζουν τις επενδύσεις σε τοπικά συστήματα και μικρές εταιρίες διατροφής, τη διασύνδεση των επενδυτών με τις τοπικές τους οικονομίες και τη δημιουργία χρηματοοικονομικών προϊόντων και υπηρεσιών που υποστηρίζουν την αποκατάσταση της ευφορίας του εδάφους, την αρχή της φέρουσας ικανότητας μιας περιοχής, το ενδιαφέρον για τα δημόσια αγαθά, την πολιτιστική-οικολογική-οικονομική υγεία και ποικιλία και τέλος, την έλλειψη βίας.

Το νέο κίνημα με αξίες αντίστοιχες της «Ηθικής Τράπεζας» (που ήδη λειτουργεί στην Ιταλία και ευτυχώς διαφαίνεται να κυοφορείται και στην Ελλάδα), βρίσκεται ακόμα στο αρχικό του στάδιο στις ΗΠΑ και δεν υπάρχουν προς το παρόν πληροφορίες για τυχόν επέκτασή του στην Ευρώπη. Όσοι έχετε το κουράγιο να προωθήσετε κάτι αντίστοιχο εδώ, ενημερωθείτε από τον δικτυακό τόπο www.slowmoneyalliance.org, ή διαβάστε το αγγλόφωνο βιβλίο του Woody Tasch, “Inquiries into the Nature of Slow Money: Investing as if Food, Farms, and Fertility Mattered (Chelsea Green)”.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 100, 1/2010