10% ποδηλατόδρομοι και πεζόδρομοι

Γιάννης Σακιώτης

Η δομή και η ποιότητα των μετακινήσεων στον μητροπολιτικό χώρο της Αθήνας είναι βασισμένες σε μια αξονοκεντρική λειτουργία, όπου όμως οι άξονες που υπερτερούν είναι δυστυχώς οι οδικοί. Αυτή η συνθήκη συνεπάγεται την εκτεταμένη χρήση του ΙΧ παντού. Εάν κάποια στιγμή στο μέλλον επικρατήσουν οι βασικοί άξονες μετακινήσεων μέσων σταθερής τροχιάς, τότε πραγματικά θα έχει γίνει επανάσταση στο μοντέλο μετακινήσεων της Αθήνας και η πόλη θα έχει άλλη όψη. Πόσα άραγε επιπλέον χιλιόμετρα σιδηροτροχιών χρειάζονται για κάτι τέτοιο; 300, 400 χιλιόμετρα; Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα τεράστιο έργο, που απαιτεί μεγάλης κλίμακας χρηματοδότηση και πολύ χρόνο μέχρι να ολοκληρωθεί.

Αλλά ακόμη και όταν θα έχει ολοκληρωθεί το τιτάνιο έργο, για να είναι ευχερής η χρήση του δικτύου θα είναι απαραίτητη η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση των χρηστών στα μέσα σταθερής τροχιάς, κάτι το οποίο σημαίνει ότι χρειαζόμαστε ευρύχωρα και καλής ποιότητας πεζοδρόμια και ασφαλείς και λειτουργικούς ποδηλατόδρομους.

Επομένως, η επιλογή της απεξάρτησης από το ΙΧ μέσω της στροφής στα μέσα σταθερής τροχιάς σημαίνει ότι χρειαζόμαστε επιπλέον και πεζοδρόμια και πεζοδρόμους και ποδηλατοδρόμους. Αλλά, και αυτοτελώς, η αξία των πραγματικών πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων, στην τοπική και υπερτοπική κλίμακα είναι πολύ μεγάλη, τόσο για την δραστική μείωση των μετακινήσεων με ΙΧ, όσο και για την ποιοτική αναβάθμιση του οδικού χώρου. Μέχρι να φτιάξουμε όλα τα πεζοδρόμια και να οργανώσουμε άρτια δίκτυα ποδηλατοδρόμων, μία απλή και λειτουργική εκκίνηση θα μπορούσε να δοθεί με την άμεση δέσμευση μίας οδού ανά δέκα δρόμους σε ολόκληρο τον αστικό χώρο, σε ένα πλέγμα οριζόντιων και κάθετων διαδρομών. Το πρώτο βήμα για αυτήν την πολιτική του 10% ποδηλατόδρομοι και πεζόδρομοι, είναι το κλείσιμο των οδών που θα επιλεγούν στο ΙΧ και την μοτοσυκλέτα, με κάποιες εξαιρέσεις, που σταδιακά θα αίρονται, για τα οχήματα κατοίκων της κάθε περιοχής. Η επιλογή θα μπορούσε να γίνει και με κλήρωση, μεταξύ των δρόμων χαμηλής κυκλοφορίας σε κάθε δήμο και στη συνέχεια να οργανωθεί η διασύνδεση και σήμανση του δικτύου.

Εάν ξεκινούσε αύριο η σχετική πρωτοβουλία, το 2011 θα είχαμε ήδη ένα πολύ καλό πρώτο δίκτυο για το ποδήλατο και το βάδισμα μέσα στον αθηναϊκό αστικό χώρο.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 100, 1/2010