Ιδέες... Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας

Γιάννης Σακιώτης

Η τραγική, χωρίς κανένα προηγούμενο φυσική καταστροφή των δασικών πυρκαγιών της Πελοποννήσου, της Εύβοιας και της Αττικής τα καλοκαίρια του 2007 και του 2009, ανέδειξε το εύρος των επιπτώσεων που προκαλεί η κλιματική αλλαγή αλλά και το μεγάλο κενό στις πολιτικές πολιτικής προστασίας, η οποία οφείλει πλέον να προσαρμοσθεί στη νέα πραγματικότητα, προκειμένου οι Έλληνες πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς απέναντι στην απειλή των μεγάλων δασικών πυρκαγιών και επίσης, προκειμένου να προστατευθεί το ευάλωτο φυσικό περιβάλλον από την καταστροφική δύναμη των πυρκαγιών.

Η πλήρης κατάρρευση των κρατικών μηχανισμών πρόληψης και έγκαιρης αντιμετώπισης αυτών των μεγάλων φυσικών καταστροφών, πέραν του ζητήματος μιας γρήγορης και αποτελεσματικής ανόρθωσης, ανασυγκρότησης και αποκατάστασης των τόπων που επλήγησαν από τις πυρκαγιές, έφεραν στην επιφάνεια, με τον πιο δραματικό τρόπο το ζήτημα της αποτελεσματικής διαφύλαξης και προστασίας των περιοχών που διέφυγαν τον όλεθρο των μεγάλων πυρκαγιών στο μέλλον. Με άλλα λόγια, τα γεγονότα αυτά έθεσαν επί τάπητος το μεγάλο ζήτημα της ελλειμματικής πολιτικής της Ελλάδας στο σημαντικότερο κεφάλαιο της Πολιτικής Προστασίας που είναι η πρόληψη και έγκαιρη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.

Το πλαίσιο των θεσμών της Πολιτικής Προστασίας στην Ε.Ε. είχε ανακινηθεί, με πρωτοβουλία του Δημήτρη Παπαδημούλη στο ευρωκοινοβούλιο, μετά από χρόνια ακινησίας, το 2004, με αφορμή το φονικό τσουνάμι της Ινδονησίας. Ωστόσο, τα επόμενα χρόνια η δυναμική της εξέλιξης των σχετικών ευρωπαϊκών θεσμών ατόνησε και ειδικότερα η χώρα μας δεν κατόρθωσε ούτε μέσω των ευρωπαϊκών μοχλών να ενδυναμώσει τον μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας που διαθέτει. Το κενό εξακολουθεί να υπάρχει και να απειλεί.

Χρειαζόμαστε την δημιουργία μιας ανεξάρτητης Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας, η οποία θα μπορούσε να εργασθεί συστηματικά:

στο επιστημονικό πεδίο, με την δημιουργία μοντέλων έγκαιρου εντοπισμού και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών,

στην ενεργοποίηση όλων των κοινωνικών δυνάμεων για την επιτυχή πρόληψη φυσικών καταστροφών (πχ με την κατάρτιση των επαγγελματιών της πολιτικής προστασίας και την εκπαίδευση και οργάνωση των εθελοντών), ιδίως αυτών που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, όπως οι δασικές πυρκαγιές και οι καταστροφικές πλημμύρες,

στο πεδίο του συντονισμού και της έγκαιρης επέμβασης κατάλληλα καταρτισμένων δυνάμεων αντιμετώπισης των καταστροφών, τόσο επαγγελματιών όσο και εθελοντών.

Η τεχνογνωσία και το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχουν. Μένει να ενεργοποιηθούν και να αξιοποιηθούν.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 100, 1/2010