Ενότητα :Τεύχος 102. Μάρτιος 2010 |
Τίτλος : Παπαδημητρίου Ευθύμης, Το Αμβούργο λέει όχι στα μεταλλαγμένα
|
Αρχή κειμένου Το Αμβούργο λέει όχι στα μεταλλαγμένα Ευθύμης Παπαδημητρίου Η βουλή του Αμβούργου αποφάσισε, στις αρχές Φεβρουαρίου, σε μια μοναχική προσπάθεια, να κηρύξει την μητροπολιτική του περιοχή ελεύθερη από γενετικά τροποποιημένα φυτά. Η σχετική είδηση χαροποίησε τους βιοκαλλιεργητές του κρατιδίου αλλά τα γειτονικά κρατίδια παραμένουν ακόμη επιφυλακτικά. Η μητροπολιτική περιοχή του Αμβούργου, που ιδρύθηκε το 1995, απλώνεται σε 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έχει πληθυσμό 4,3 εκατομμύρια κατοίκους και περιλαμβάνει 14 επαρχίες, ενώ το ποσοστό συμμετοχής της γεωργίας και της δασοπονίας φτάνει το 1,2 % του ακαθάριστου προϊόντος της περιοχής. Με μια κοινή αίτηση αποφάσισαν όλες οι παρατάξεις της βουλής του Αμβούργου να κηρύξουν τον πόλεμο στα μεταλλαγμένα! Όλα τα κόμματα ομόφωνα συμφώνησαν ότι είναι απαραίτητο να παραιτηθούν από τις καλλιέργειες γενετικά τροποποιημένων φυτών στο έδαφος του Αμβούργου. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι η κήρυξη της μητροπολιτικής περιοχής σε ελεύθερη από μεταλλαγμένα περιοχή για την ενίσχυση τοπικών προϊόντων. Μʼ αυτό τον τρόπο το Αμβούργο, θα είναι το πρώτο κρατίδιο της Ομοσπονδιακής Γερμανίας που δηλώνει επίσημα την απόφαση του να αποκλείσει τα μεταλλαγμένα. Όπως ειπώθηκε στη Βουλή «τα γενετικά τροποποιημένα φυτά αποτελούν ένα απαράδεκτο κίνδυνο για τις καλλιέργειες φρούτων και λαχανικών» της περιοχής, που μαζί με τέσσερες άλλες δορυφορικές περιοχές αποτελούν την μεγαλύτερες καλλιέργειες κηπευτικών της Γερμανίας και ίσως την μεγαλύτερη περιοχή παραγωγής φρούτων της Ευρώπης. Στόχος είναι τα μη γενετικά τροποποιημένα προϊόντα που παράγονται στην περιοχή να κυκλοφορούν με «βιο-σήμανση» και να διακρίνονται για την ποιότητά τους. Τα μεταλλαγμένα δεν είναι ούτε καλύτερα, ούτε πιο υγιεινά, ούτε ωραιότερα, ούτε φθηνότερα, απλώς είναι περιττά.. Η πρωτοφανής κίνηση ομόφωνης πρωτοβουλίας όλων των κομμάτων της τοπικής βουλής συνοδεύτηκε από κοινή έκκληση στην οικονομία να παραιτηθεί αυτόβουλα από τα γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα. Η ίδια η Βουλή αποφάσισε δίνοντας το καλό παράδειγμα στο εξής να προσφέρει στις δεξιώσεις και τις άλλες εκδηλώσεις της μόνο τρόφιμα μη μεταλλαγμένα. Όλα τα κόμματα αποφάσισαν επίσης να ζητήσουν από την Γερουσία να διαφημίσει πιο αποφασιστικά το σήμα πάνω στα μη γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, που καθιερώθηκε το Μάη του 2008. Επιπλέον η πόλη του Αμβούργου, που αριθμεί 1.750.000 κατοίκους, θα φροντίσει να προσφέρονται σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία και υπηρεσίες μόνο μη μεταλλαγμένα τρόφιμα. Την πρωτοβουλία των κομμάτων χαιρέτησε η «Πρωτοβουλία για ελεύθερη από μεταλλαγμένα μητροπολιτική περιοχή Αμβούργου», που εκπροσωπεί 1200 επιχειρήσεις στη Βόρεια Γερμανία. Σύμφωνα με έναν εκπρόσωπό τους «με τη μοντέρνα γενετική τεχνολογία προκύπτουν ερημοποιημένα χωράφια». Το ενδιαφέρον είναι ότι στην χανσεατική πόλη καμιά επιχείρηση δεν καλλιεργεί γενετικά τροποποιημένα φυτά παρόλα αυτά καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια να δεσμευτούν οι κηπουροί και οι μελισσοκόμοι ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν μεταλλαγμένα φυτά. Ιδιαίτερη ενημέρωση χρειάζονται και οι κτηνοτρόφοι για τις ζωοτροφές που χρησιμοποιούν. Πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν αρκετές μη μεταλλαγμένες τροφές για τα ζώα τους. Άποψη που δεν αληθεύει. Το ζήτημα βέβαια είναι πως θα αντιδράσουν οι γείτονες της ελεύθερης από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς μητροπολιτικής περιοχής του Αμβούργου... Ενώ το υπουργείο γεωργίας της βόρειας Σαξωνίας άφησε ασχολίαστη την πολιτική του Αμβούργου, οι αρμόδιοι του κρατιδίου Σλέσβιχ- Χολστάϊν παραμένουν σκεπτικιστές. Το σχετικό υπουργείο γεωργίας και περιβάλλοντος του Κιέλου δεν πιστεύει ότι η προσπάθεια για απόκρουση των μεταλλαγμένων θα έχει κάποια επίδραση στου γεωργούς του κρατιδίου. «Η αρμοδιότητα να αποφασίζει κάθε κρατίδιο τελειώνει στα σύνορά του» τόνισε ο εκπρόσωπος του υπουργείου. Εκτός αυτού ο ενιαίος νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι καθοριστικός, σύμφωνα με τον οποίο θα πρέπει να εξασφαλίζεται η συνύπαρξη γενετικά τροποποιημένων και μη μεταλλαγμένων φυτών! Κατά τα άλλα... η τελική απόφαση ανήκει στον γεωργό! Δαίμων της Οικολογίας, τ. 102, 3/2010 |
                     |