Καταγωγή-ιστορικό. Φυτό των χωρών της Ασίας που βλέπουν στη Μεσόγειο. Γνωστό φυτό στην αρχαία Αίγυπτο και Κίνα και βέβαια στην αρχαία Ελλάδα με το όνομα “θρίδαξ”, πιο πολύ για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες παρά για τη μαρουλοσαλάτα.

Περιγραφή του φυτού. Έχει κοντό βλαστό και φύλλα μεγάλα και μακριά που σχηματίζουν κεφαλή με χρώμα από ανοικτό μέχρι σκούρο πράσινο.

Ποικιλίες. α) Ρωμάνα ή Κως (από το γνωστό νησί μας). Είναι το μαρούλι που κυρίως καλλιεργούμε και καταναλώνουμε. β) Λείο κεφαλωτό. Φύλλα μαλακά με ανοικτό πράσινο χρώμα. γ) Σαλάτα. Δεν σχηματίζεται κεφάλι και τα φύλλα είναι κατσαρά και μαλακά, ανοικτού πράσινου ή καμιά φορά κοκκινωπού χρώματος.

Πολλαπλασιασμός. Χειμωνιάτικο λαχανικό, πολλαπλασιάζεται με σπόρο που αρχικά σπέρνεται στο ανοικτό ή κλειστό σπορείο, όλες τις εποχές εκτός από το καλοκαίρι.

Μεταφύτευση. Μεταφυτεύεται εύκολα ακόμα και γυμνόριζο όταν αποκτήσει 3-4 φύλλα (μετά από 1 μήνα περίπου), στο έδαφος και σε αποστάσεις 30×30 εκατ.

Καλλιεργητικές περιποιήσεις. Γρήγορης και εύκολης ανάπτυξης λαχανικό, χρειάζεται προστασία από απρόσμενους εχθρούς (πουλιά, σαλιγκάρια), εξαιτίας των τρυφερών και νόστιμων φύλλων του.

Συγκομιδή. Συγκομίζεται όταν έχει κλείσει η κεφαλή, κάτι που γίνεται 3-5 μήνες μετά από τη σπορά.

Χρήσεις. Κυρίως καταναλώνεται νωπό αλλά μην ξεχνάμε ότι και μαγειρεμένο δίνει υπέροχα φαγητά της ελληνικής κουζίνας. (μαγειρίτσα, φρικασέ).

Συντήρηση: Συντηρείται για λίγο στο ψυγείο και αφού προστατευτεί από απώλεια υγρασίας.

πηγή: "Οδηγός καλλιεργειών" από τη σειρά "Σχολικός κήπος", έκδοση Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη, ΟΜΕ ΕΠΕ