Καταγωγή.  Τροπική Ασία.-+3

Περιγραφή. Ετήσιο ανθόφυτο με όρθια ανάπτυξη και στέλεχος διακλαδισμένο. Φύλλα ωοειδή, μυτερά και άνθη συνήθως κόκκινα, σε ταξιανθίες στις άκρες των βλαστών. Διακρίνουμε δύο ομάδες φυτών: Η μία αποτελείται από τα φυτά που σχηματίζουν στις άκρες των βλαστών πυκνές κυματοειδείς πεπλατυσμένες ταξιανθίες και είναι γνωστά με το κοινό όνομα βελούδο ή λειρί του κόκορα. Στη δεύτερη ομάδα ανήκουν φυτά που σχηματίζουν στις άκρες των βλαστών μικρές αραιές πυραμιδοειδείς ταξιανθίες και είναι γνωστά με το κοινό όνομα σελόσια η φτερωτή ή ουρά της αλεπούς. Και στις δυο ομάδες υπάρχουν διάφορες ποικιλίες με διαφορετική ανάπτυξη, νάνες ή μέτριου ύψους, και διάφορα χρώματα ζωηρά, πολύ εντυπωσιακά, κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο. Ανθίζει σε αφθονία το καλοκαίρι, από τον Ιούνιο έως το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.                              

Πολλαπλασιασμός.  Με σπόρο την άνοιξη (Μάρτιο-Απρίλιο). Αποστάσεις φύτευσης 20-40 εκ., ανάλογα με την ποικιλία.

Απαιτήσεις. Αναπτύσσεται σε θερμές περιοχές, ηλιόλουστες θέσεις και εδάφη χωρίς ασβέστιο, πλούσια, με καλή στράγγιση. Απαιτούν πολλά ποτίσματα το καλοκαίρι και υποφέρουν στην ξηρή ατμόσφαιρα.

Χρήσεις. Δημιουργεί ωραία φυτικά πλαίσια σε κήπους. Φυτεύεται σε παρτέρια μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα ανθόφυτα. Καλλιεργείται σε φυτοδοχεία. Φυτεύεται σε βραχόκηπους και δίνει έντονο χαρακτήρα με τα χρώματά του. Τα άνθη του χρησιμοποιούνται κομμένα σε βάζα και αποξηραμένα για μεγάλο διάστημα.

Πηγή: «Οδηγός καλλιεργειών» από τη σειρά «Σχολικός κήπος», έκδοση Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη, ΟΜΕ ΕΠΕ.