Roger Grenier: «Τα δάκρυα του Οδυσσέα», μετάφραση Νίκου Ηλιάδη, εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα, 2003.

Τελικά δεν είναι εύκολο να είσαι σκύλος, ακόμη κι αν το αφεντικό σου είναι διάσημο, ακόμη κι αν είσαι ήρωας στις περιπέτειες του βιβλίου του.

Ο Grenier αναλαμβάνει να μιλήσει για τους σκύλους των διασήμων, για τους διάσημους σκύλους, για τους διάσημους και για τους σκύλους. Από τον χαδιάρη Προυστ και τον ψυχοπονιάρη Ρίλκε στον ανάλγητο Σοπενάουερ και τον πικρόχολο Μπέρνχαντ. Από τον Άργο, τον σκύλο του Οδυσσέα, στον δικό του σκύλο, τον Οδυσσέα, από τον νευρασθενικό σκύλο του Ζιντ στον φανταστικό σκύλο του Κενώ.

Μας θυμίζει πως η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Σταντάλ, ο Κάφκα, ο Τζακ Λόντον και αμέτρητοι άλλοι συγγραφείς αναζήτησαν την έμπνευση στο ζώο αυτό που ο άνθρωπος το διάλεξε κομμάτι της ζωής του και της βιβλιοθήκης του.